Vandaag kwamen mijn tennismaatjes bij mij op de koffie.
Met elkaar koffie drinken bij een van ons thuis, doen we niet zo vaak. Meestal drinken we koffie op de club na een partijtje tennis en daarna gaat iedereen snel haars weegs. Want met een gemiddelde leeftijd van 70 jaar, hebben we het allemaal nog behoorlijk druk! Dus fijn dat het lukte een afspraak te maken, we waren met 9 vrouw sterk! Iedereen had er zin in!
Er was een reden dat we bij elkaar kwamen: ik had voor wat chaos gezorgd!
Dat kwam hierdoor: met een aantal vrouwen van mijn tennisclub speelden we competitie op een ander tennispark, waar je ook met dames van andere clubs in één team kan zitten. In dit team zaten vier dames van andere clubs. Het was met hen zo ongelooflijk leuk spelen, dat we hen vroegen of ze niet ook lid wilden worden bij ons op de club. Dan is er geen introductie meer nodig en je kunt altijd met elkaar afspreken! En dan ook nog eens vooral lekker buiten, de hele winter door! Hoe gezond is dat niet! Dat betekende voor hen wel een dubbel lidmaatschap, zowel bij hun club als bij de onze, wilden ze dat wel? Ze zijn op onze uitnodiging ingegaan en bij ons lid geworden! We kregen er dus vier sterke, geweldig enthousiaste vrouwen bij! Heel bijzonder!
Oud vertrouwd, nieuw erbij
Als ik mij als nieuw lid bij een tennisclub zou aanmelden, zou ik het prettig vinden om meteen in een bestaand groepje opgenomen te worden. Met deze gedachte voegde ik de nieuwelingen toe aan onze maandagochtend tennisgroep. In deze groep zijn we maar met vijf en we spelen in principe in dezelfde samenstelling als we er zijn. We zoeken vervanging als we een keer niet kunnen. Dat heeft prima gewerkt deze jaren. Dus niks te schema’s, daar doen we niet aan. Het is enorm genieten en werkelijk heerlijk om de week zo vrolijk en sportief te beginnen! We zijn een behoorlijk fanatiek stelletje vrouwen geworden en maken nog steeds vorderingen, ja echt! Ik ben nogal een pittige en moedigde mijn dubbelpartner altijd aan met ‘loooopen, je kan het, je hebt ‘m!’ om die ene bal nog te halen! Ze werd er soms een beetje gek van. Wat vier jaar geleden totaal niet lukte, omdat ze eenvoudigweg nooit had bedacht dat ze die bal ooit zou kunnen halen, daar is nu grote verandering in gekomen. Ze anticipeert, rent en loopt op alles, geweldig om te zien! Let wel, ze is al 70 plus!! Het allermooiste vind ik te zien, hoe blij we daar allen van worden. Veel dopamine dus! Van haar leer ik weer slimmere ballen te spelen, want daar is ze super slim in! Of alerter te zijn! Zij heeft beter overzicht. En zo kunnen wij iets van elkaar leren en dat doen we ook! Wat een feestje is het daar bij ons op de maandagmorgen!
Elkaar
Ik had dus aan dit ‘complete’ groepje, dit stel vrouwen dat het met elkaar zo gezellig heeft, nieuwe vrouwen toegevoegd! Zonder het te hebben besproken met de andere drie…..! Dus gebeurde het dat er soms 7 mensen zeiden dat ze wilden spelen en dan weer 5 of 6 en soms waren we toch weer met 8. Niet handig, want tennissen doen we het liefst in dubbels. Beetje chaos dus! En mijn maandaggroepje vond het stiekem een beetje jammer dat we onze knusse maandagochtend kwijt waren! Had ik veroorzaakt met de beste bedoelingen voor de nieuwelingen. Dit moest dus goed met elkaar worden besproken. Het was dus een prachtige aanleiding om samen te komen en te gaan brainstormen over de wensen en indelingen van ieder afzonderlijk. Fijn, dat dat we er aandacht aan hebben gegeven, iedereen heeft zich geuit en gehoord gevoeld. Daarnaast kwamen ook andere zaken die onze vitaliteit ondersteunen aan bod. Een belangrijk woord dat we van deze ochtend hebben meegenomen is ‘Elkaar’. Het was een ochtend met een gouden randje! Aan de inhoud van deze ochtend zal ik vast nog eens een blog besteden.
